اولین نوشته بعد از تولد تو ..جانانم

جانانم...امروز روز 13 فروردین ماه 1393....

دخترم الان 42 روز یعنی 6 هفته تمومه که تورو در آغوشم دارم و توی آسمونها و بهشتم با تو....

عزیز دل من..تو زیباترین احساس رو به من هدیه کردی...

خدارو شاکرم برای هدیه ای ناب که در روز 30 بهمن ماه 1392 به من عطا کرد ...زیباترین روز زندگی من...زیباترین بوسه ها  و خوشبو ترین بوی دنیا و زیبا ترین صدای دنیا  رو در ساعت 9 و 48 دقیقه صبح روز 30 بهمن ماه 92 من حس کردم، بوییدم و شنیدم...

دخترم ..جان من...تو منو حسابی غافلگیر کردی...من در روز های آخر بارداری روز ها و لحظه ها رو میشمردم و سعی داشتم از لحظه لحظه اون روزها نهایت عشق و لذت رو ببرم.. .و دارای حس متناقضی بودم...اشتیاق از در آغوش گرفتنت و وصال به غریب آشنای خودم..حس سخت دل کندن از این دوران واین ارتباط تنگاتنگ تو ومن...تکونات..صدای قلبت.....مالکیت تام و ....

اما تو با اومدنت دنیایی رو به من نشون دادی که تک تک لحظهاش عطر عشق داره....

تو بهار منی..تو بهشت منی.....